Vooral interessant vond ik het prettig ongenuanceerde eerste hoofdstuk over de geschiedenis van manga, waarin ze belicht hoe in de jaren zestig er een kort moment was waarin er een connectie bestond tussen 'manga and political radicalism.' (10)
Een zelfde link tussen politiek en strip (maar dan in de jaren 70 en 80 (met 1977 als centraal jaar)) wordt gelegd in Simone Castaldi's Drawn and Dangerous, dat vooral gaat over de scene rond Canibale en Frigidaire (Tamburini, Pazienza, etc).
Bladerende realiseerde ik me twee dingen, die ik nu even voor het gemak samenbal tot syllogisme:
1) Ik heb de stripgeschiedenis altijd door een Franco-Amerikaanse bril bekeken, waardoor ik er klakkeloos vanuit ging dat de politisering van het medium een product van 1968 was, en dus van de hippie-underground (USA) en de erfenis van de situationisten (Frankrijk).
2) Maar in andere striptradities (Japans, Italiaans) kruiste de strip het politiek radicalisme op een ander moment.
Ergo: 3) De relatie strip en politiek zou herdacht - en vergeleken - moeten worden.
(Dusdus: een bundel is nodig)
