Muybridge, vitalisme, animisme

Ik lees net in Scorched Earth van Jonathan Crary dat de beroemde chronofoto's van gemaakt zijn naar aanleiding van een prijsvraag die door een 'railroad tycoon' (Leland Stanford) werd georganiseerd. Crary bespreekt dit als een onderdeel van het modernistische project, waarbij het organische (i.e. de levenskracht, dieren, het cyclische) a.h.w. wordt gerationaliseerd en gemechaniseerd. Crary schrijft: ".. Eadweard Muybridge's chronophotographs of horses, produced under the sponsorship of the railroad tycoon Leland Stanford, would be the visual harbingers of the replacement of animal motive power by life-destroying forms of locomotion and combustion."

Animatie is, natuurlijk, het product van dit project. Het is mogelijk gemaakt door een rationele 'opdeling' van beweging in discrete fragmenten. Tegelijkertijd is het beeld van leven - van de 'anime'- een beeld van een (Bergsonianse) levenskracht. In animatie zie je daarom de spanning die Badiou signaleert in zijm boek over 'het avontuur van de Franse filosofie,' een spanning tussen vitalisme en het concept.