Van Moebiusstrips naar Moebius' strips

Op Blue Labyrinths () een mooi stuk over Moebius's "40 Days in the Desert."

Daarin het volgende mooie citaat over zijn bezoek aan de woestijn: “Crossing the desert was a sort of initiation. Hours and hours of flat terrain, brilliant sunshine, interminable blue, a hot white sky. It was magnificent. It was something that really cracked open my soul. To a point that I still get great pleasure from drawing situations where people find themselves in the middle of the flat desert. … It was a very jarring initiation. The result of all that was a very strong curiosity for the world of the unconscious and the parallel universe of dreams. It became the impetus for my work. From that moment on, Moebius became my way of exploring the unconscious.” "Moebius" komt natuurlijk van Moebius-strip - bande de Moebius. Een strip die binnenstebuiten is, waarbij de buitenkant (plaatjes) toegang geven tot een binnenwereld - zoals het figuur ook doet.

Niet ontoevallig: Lacan ging ook Moebiusstrip gebruiken als metafoor voor de manier waarop binnen en buiten met elkaar zijn vervlochten: Lacan used the Mobius strip to illustrate his theories about subject and desire. He said that a person’s inside and outside are connected, just like the inside and the outside of the Mobius strip. Because of the special nature of the strip, it means that our subjectivity no longer has an interior or an exterior; we are always on neither inside nor outside of our identity. So the question remains: where are we then, really? The explanation from the Mobius strip model is that we are never on a certain fixed point on the strip. Rather, we are always moving along on the strip, without knowing where we are on it. (BRON: )

De weg naar het onbewuste, in het geval van Moebius, dat is de lijn. Zoals hij in een ander interview zei: "Moebius, dat zijn pentekeningen. Giraud, dat is de penseel."

In "Not Being Able to Paint" vraagt psychoanalytica Marion Milner zich af waarom kinderen altijd beginen met lijntekeningen, met contouren? Haar antwoord is dat de lijn een afbakening is. Het is geeft een grens aan tussen binnen en buiten. En juist dat onderscheid tussen zelf en ander, tussen beelden die van buiten komen en mentale beelden - dat is belangrijk op de leeftijd waarop kinderen leren tekenen.