(Uit: De zeven rovers (dacht ik))
Omdat je alleen de ogen van de voorste rover ziet wordt niet alleen beweging gesuggereerd (de achtersten zijn onderweg, klimmen de heuvel op), maar ook een verlamd gevoel van stilstand dat je bekruipt als je ineens merkt dat je aangekeken wordt, het gevoel van duizeligheid dat je bekruipt als je ontdekt dat het plaatje ook een blik op jou bevat.
Ik zag dit plaatje voor het eerst in, pakweg, 1975. Het is nog steeds niet van mijn netvlies afgesleten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten