Hayashi, daarentegen, werkt in een idioom dat heel anders is. Zijn verhalen gaan over interioriteit, ondermijnen de lineariteit, en grafisch lijkt het eerder uit pop-art en Japanse prentkunst te citeren.
De covers van zijn boeken zijn schitterend (en ook zijn Garo covers vind ik erg mooi).
Hier een Garo cover:
Hayashi had ook later vooral succes als vormgever - maakte CD's, verpakkingen, en later reeksen van tekeningen die op een elegante manier traditionele tekenstijlen gebruiken om Japan's moderniteit weer te geven.
De strip pagina's zijn vaak wat moeilijker te lezen, en lijken een bewegelijkheid te missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten