Spirou (aantekening)

Deze twee boeken lees ik nu naast elkaar:

Kristen Ross beschrijft in Fast Cars, Clean Bodies, de jaren vijftig (i.e. de glorieperiode van Spirou), als de periode van de modernisering in Frankfrijk - maar ook de periode van dekolonisatie. Franquin's Spirou bracht niet alleen de moderniteit in de strip (vegeleken met Kuifje) maar hij dekoloniseerde de strip ook, en brak met de patriarchaal-missionarissen-ondertoon van de Europese strip. (M.a.w. het zou interessant zijn om eens te kijken op welke manieren de Frans-Belgische traditie zich losmaakte van de katholiek-koloniale verbeelding waar ze aan ontsproten is).

Waar de Amerikaanse traditie van het strippoppetje nog altijd (half) verbonden is met de minstrel-show, daar lijkt de Europese strip uit de katholieke fantasie van het infantiele lichaam voort te komen - maar het brak er ook mee, maar via Amerika.