Le Petit Christian - misschien een verwijzing naar le petit nicholas is, net als het werk van o.a. Ware, etc. zowel een semi-autobiografische reflectie op kindertijd, en een reflectie op strips (en for that matter kinderseksualiteit).
Maar Blutch lijkt met name geïnteresseerd in de zgn 'realistische' strip - met name 'Rahan' de stenen tijdperkstrip van Cheret die in Pif Gadget verscheen. Rahan fascineert de kleine jongetjes, omdat hij de seksuele gevoelens (waar Christian de hele strip mee worstelt) prikkelt (er staan tenslotte half-naakte vrouwen in Rahan). Maar deze seksualiteit is nog niet helemaal 'straightened out' - het is tenslotte nog steeds kinderseksualiteit. Het zijn niet alleen de vrouwenlichaam, maar ook het lichaam van Rahan zelf, en tenslotte de tekenstijl van Cheret, met zijn arceringen, rare glimmende uitstulpende spieren.
Rahan's lichamelijke stijl verschilt - in ieder geval in de ogen van de kleine jongetjes - huizenhoog van de cerebrale, schematische schetsen van Hugo Pratt....
En het is de stijl van Rahan die wordt geciteerd - bijna alsof de plaatjes zijn overgetrokken, in een beweging waarin het lichaam van de jonge Christian dat van de oudere Cheret nabootst.
Maar het keert ook terug in de andere platen - alsof de zogenaamde 'realistische stijl' van striptekenen ze eigen 'affectieve beladenheid' - of formelpathos heeft.
En hier - als in een omdraaiing van wat we bij anderen zagen - is het 'strippoppetje' het 'infantiele' lichaam van Christian duidelijk aseksueel, terwijl de fantasie-wereld (en seksualiteit) hier op een 'zogenaamd' realistische wijze wordt getekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten