Good Dinosaur / Brave

Tweede kerstdag. Met een half oog Pixar's The Good Dinosaur bekeken en het valt me op dat de latere reeks Pixar-films (Good Dinosaur, Brave) niet alleen over 'antropomorfisme' gingen (of de relatie animeren - antropomorfiseren), zoals de meeste tekenfilm, maar ook steeds over het idee van 'companion species.'

The Good Dinoraur raakt bevriend met een mensje (dat i.t.t. hem niet kan spreken) dat beweegt en handelt als een hondje en dat hij domesticeert.

Maar na de 'domesticatie' helpt het mensje de dinosaurus zich aan te passen aan de nieuwe omgeving. Later blijkt dat elke dinosaurus een reeks 'hulpdieren' bij zich te dragen.

Adaptatie, zo lijkt de film te zeggen, dat de 'motor' achter evolutie is, vindt niet alleen plaats 'binnen' de soort, maar ontstaat door nieuwe, complexe, queere vormen van interspecies 'co-habitation.'

(M.a.w. Ik denk dat Jack Halberstam een punt heeft, maar dit blijkt niet alleen op thematisch niveau ook op het niveau van de animatie. Animatie animeert, antropormorfiseert, maar maakt ook 'kruisingen' mogelijk: een beer die zich als mens beweegt, mens als hond, etc.