Ik las zelf de Sjors als kind bij mijn oom en tante. Het blad was toen inmiddels opgegaan in Eppo, maar de nummers die ik bekeek moeten destijds niet erg veel ouder dan 6, 7 jaar geweest zijn. En toch herinner ik me dit als strips uit een ander tijdperk - als bijna exotisch in zijn tuttigheid. Dit Geeft nog eens aan wat een enorme 'breuk' eigenlijk het werk van de Walen betekende in de jaren zestig. Na 1969 werd het Britse werk ook steeds meer vervangen door de Waalse strips.
't Kleine aantal Britse strips dat meeverhuisde naar Eppo vond ik ook altijd detoneren. Voor Billy en Bessie Turf haalde ik mijn neus op - maar ook Don Lawrence bleef in mijn tienjarige stripsnobistische ogen troep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten