Fellini beweerde ook vaak dat zijn hele esthetiek door de strip is gevormd. (En hij schreef natuurlijk een scenario voor Manara). Zie hier een stuk van Paul Gravett hierover.
Maar waar Resnais, Marker, Robbe-Grillet etc vooral de formele principe's van strip interessant lijken te vinden, daar is Fellini meer in haar iconografie, vaudeville-achtige kanten geïnteresseerd. Hij is meer vulgair modernist.
Toch lijkt hij vooral oog voor de verschillen te hebben. Fellini: "Comics and the ghostly fascination of those paper people, paralysed in time, marionetten without strings, unmoving, cannot be transposed to film, whose allure is motion, rhythm, dynamic. It is a radically different means of addressing the eye, a different mode of expression."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten