Herge, Franquin, Tezuka

Ik lees net dat Tezuka, net als de twee Belgische Goden van de Strip, Franquin en Herge, aan terugkerende depressies leed. Geen idee of er een gemeenschappelijke oorzaak is (publicatiedruk? eenzaamheid van de tekentafel?), maar feit is dat Kuifje, Robbedoes en Astroboy alledrie werken zijn die doordrenkt zijn voor een melancholie, en draait om infantiele figuurtjes die niet opgroeien, die gerouwd moeten worden…. (Zie Jaqueline Rose, Peter Pan, etc etc.)

Bovendien is Astro Boy qua uiterlijk een bewerking van Disney's Pinokkio, maar net als Tezuka's Grafische Roman over Pinokkio, grimmiger. Astro Boy is nog wat donkerder dan Collodi's roman. Pinokkio vervangt het kind dat Gepetto nooit kreeg, en Astro Boy is een robot gemaakt om het dode kind van een wetenschapper te vervangen. (Net als Pinokkio & Peter Pan zijn het verhalen waarin gerouwd wordt om het verlies van een kind, en technologie, poppenspel, robotics, anime zijn uit verlies geboren. Of liever: Disney's Pinocchio en Tezuka's Astro Boy zijn beiden meta-films. Maar waar Disney de nadruk op het tot leven wekken legt (met de fee, etc.) draait het bij Tezuka om rouw.)

Tezuka's pinocchio doet ook een zelfmoordpoging:

Maar ook Astro-boy sterft uiteindelijk - als ik het goed heb in aflevering 193. Ik heb geen clipje kunnen vinden, maar volgens mij sterft hij hier in de Manga door iets wat op hara-kiri lijkt.

Maar ook voor zijn dood lijken veel scenes met Astro Boy wat ongemakkelijk. Het lijkt soms net een couveuse-kind.

En Tezuka's poppendokter lijkt eerder een chirurg. Want natuurlijk is Tezuka zelf een medicus die animator werd….

Ik ben trouwens benieuwd hoe Tezuka's depressies in Toshio Ban's Tezuka Story zijn verwerkt. Jean-Luc Nancy zei eens dat muziek, hoe droef ook, uiteindelijk altijd vitalistisch is. Gekromd achter de tekentafel zitten lijkt me de werkzaamheid van een gedeprimeerde.