Wat me opviel: de lijnvoering is schitterend: vooral in de weergave van beweging, niet alleen van lichamen, maar ook van gras, takken, wolken, regenval etc. 't Berust op een esthetiek van lijnvoering. En er zit een wreedheid in die heel anders is dan die in Westerse Strip. Daarnaast herkende ik de stijl als iets dat ik in mijn kindertijd gezien moet hebben. Misschien was het bijgevoegd in zo'n zwart-wit supplement van de Pep?
In de jaren zestig was Kamui een favoriet onder de linkse studenten. De strip speelt zich af in feodaal Japan, maar levert duidelijk kritiek op klassenverhoudingen die destijds als aktueel werd ervaren.
Geestig dat Oshima (Van Realm of the Senses een strip verfilmde zonder het te adapteren / bewerken, maar door het simpelweg te registreren: d.w.z. van plaatje naar plaatje te gaan. Geen idee waarom Oshima dit project aanging, maar ik vond het niet helemaal succesvol. De strip verliest als film zijn belangrijkste 'articulatievorm' (nl de bladspiegel) en de bewegingen die op de pagina zo gracieus zijn verliezen hun indexicale karakter.
Wel interessant dat Oshima, net als Resnais en Marker (en Fellini) een andere van de belangrijke cinemaModernisten was die zijn inspiratie vond in de strip.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten