Henry Jenkins maakt een mooi punt in het essay 'death-defying heroes' in The Wow Factor. De fascinatie voor het verleden, en de nostalgie die het 'stripofiele' discourse doordrenkt zou je ook kunnen koppelen aan eigenschappen van het medium zelf. Niet alleen 'verruimtelijkt' de strip tijd (waardoor het per definitie het medium van de stagnatie en de 'arrested development is') maar de 'iteratieve structuur' (zoals Eco het noemt), waarbij elk nieuw verhaal 'opnieuw' lijkt te beginnen, en 'echt' tijdsverloop (veroudering etc) niet mogelijk is heeft nostalgie in zich verankerd.
Jenkins schrijft: "One could understand the reading of comics as entering into a psychological space that similarly denies death and mortality, that encourages a nostalgic return to origins.' (66)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten