Heroic Albums

Naast die van Marcinelle en Brussel was er ook nog een derde Waalse school: de Antwerpse school rond Heroic Albums.

Waar de Dupuis-groep van huis uit Katholiek was, en de Lombard-lui +/- liberaal-katholiek-conservatief, daar lagen de roots van Heroic Albums eerder bij de socialisten. En ze spiegelden zich niet in de eerste plaats aan Disney en de krantenstrip, maar de Amerikaanse Comics. Elk, op krantenpapier gedrukte nummer bevat een compleet verhaal. En qua tekenstijl laat het zich inspireren door de Amerikanen (Caniff, Hogarth, Foster) - maar vaak vermengd met een Brusselse (klare) lijnvoering).

Daarnaast richtte Heroic Albums zich op een iets ouder publiek. Het was geen 'kinderblaadje meer, en bevatte geweld (pistolen) en (toespelingen op) seksualiteit. Om die reden lukte het het blad niet om in Frankrijk gedistribueerd te worden (vanwege de zogenaamde Tarzanwet uit 1948), waardoor het blad ter ziele ging.

De belangrijkste medewerkers kwamen daarna bij Spirou (Tillieux, Jidehem) en Tintin terecht (Greg) - en brachten daar een revolutie teweeg. Tilieux's pulpy hardboiled-verhalen brachten een nieuwe nadruk op omgeving - een noir-achtige exploratie van verschillende chronotopen, en daarnaast was hij als scenarist van Leloup, Piroton, Walthéry, Will, verantwoordelijk voor een wende die meer pulpy is. Jidéhem maakte Guust (met Franquin) en Greg zou als hoofdredacteur van Tintin verantwoordelijk zijn voor de 'volwassen wende' van het blad (met o.a. strips van Hermann) en, via Achille Talon, een nieuw type, absurde, mad-achtige humor.

De kracht van Tilieux zit 'm echt in de weergave van de ruimtes. Dit is, denk ik, onleent aan de hard-boiled. Maar waar het in de hard-boiled om LA gaat, daar draait het werk van Tillieux om Antwerpen, en de Antwerpense haven.