Nou is het ook wel een meesterwerk, de cover. Uit mijn hoofd zou ik zeggen: het is de eerste kuifje die helemaal draait om het probleem van de Crypt / onleesbaarheid / het decoderen. En het mooie is: in het centrum van de pagina staat een soort paddestoel met een vlekkenpatroon van onduidelijke status. Het lijken enerzijds afbeeldingen, anderzijds lijkt de 'differentiële' status van de afbeeldingen (elke vlek verschilt minimaal van elke andere vlek) te suggereren dat hier geen iconische logica, maar een symbolische (schriftmatige) logica aan het werk is. Het roept dus de vraag op: hoe lezen we dit? Als Rebus? Hieroglief? Raadsel?
De zweetdruppeltjes rond het hoofd suggereren dat onze jonge reporter er zelf ook niet uitkomt.
Vandaar dat Burns hem als uitgangspunt neemt voor zijn Kuifje Persiflage Toxic.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten