Enerzijds: Eisenstein ontleent 'plasticity' aan de biologie - en meer precies aan filmpjes over nog ongevormde organismes. Het staat voor 'pre-oedipaal' ongevormd en ook: onge-genderd. En inderdaad: het lichaam van het strippoppetje is volledig pre-oedipaal.
Volledig auto-erotisch?
Anderzijds: animatie is het terrein van het antropomorfe. Het zijn lichamen waar wij 'leven' op projecteren- en 'antromorf' betekent ook meteen 'ge-genderd.' Vooral Disney animatie is hysterisch gegenderd. Niet alleen dieren worden om een antropomorfe wijze van een gender voorzien (zodat de zgn 'naturalistische' dieren in Bambi 'vrouwelijke' wimpers en uitdrukkingen krijgen, maar ook objecten die regelmatig tot leven komen, ook van een 'gender' zijn voorzien.
Sobchack (in een essay "animation and automation" in Screen (2009) stelt dat animatie niet alleen 'plasmatic' maar ook 'phantasmatic' is: we projecteren menselijke morfologie op figuren.
Animatie is daarom het terrein waarop de spanning tussen 'gegenderde' en 'ongegenderde' lichamen getoond wordt.
Vandaar dat Disney - de grootmeester van de animatie die ook gedreven werd door een verlangen om animatie te temmen ('illusion of life' 'de wet van de constante volume') ook op thematisch niveau op een bijna hysterische manier 'gegenderde' verhalen terug laat keren (prinsessen, prinsen).
Om het in Mulveyiaanse termen te zeggen: het visuele plezier dat het apparaat oproept moet worden 'bedwongen' op het niveau van het verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten