Emile Bravo

Bravo's Robbedoes is, vanaf de allereerste bladzijden, een personage dat tussen de kinderwereld en de volwassenewereld heen laveert. Hij is piccolo - een soort van baan (maar niet echt) en wordt door een groepje kinderen naar een veldje geroepen om een ruzie op te roepen. 'We waren aan het voetballen,' zegt een ventje. 'Zonder scheidsrechter?' vraagt Robbedoes. 'Huh, ja, jij war er niet.' Robbedoes is kind en scheidsrechter. Grote broer en clubleider. Hij heeft de status van denkbeeldige vriend en superego. Als Robbedoes de kinderen terrechtwijst lepelt al vrij snel een vetrje de erecode op van de club 'de Vrienden van Robbedoes' (p.6), de mytische club die Doisy oprichtte tijdens de oorlog. Maar die erecode verhult een reeks van conflicten, waarbij spanningen tussen fascisten, communisten en katholieken opborrelen.