Denkwolkjes.

Bainbridge schrijft in zijn essay over de superheldenstrip: “The Marvel superhero also deepens melodrama. In place of muteness we have something virtually unique to the comic medium, thought balloons, that invoke soliloquies of Hamlet” (70). 

Met Stan Lee ontstaan de superhelden die 'brooding' zijn, en constant omringd door gedachtenwolkjes. Ditko's Spiderman is vaak omringd door wolkjes en mentale beelden. Er is een spanning tussen de spectaculaire stedelijke landschappen waar Spidey overheen klautert en de beelden die door zijn hoofd spoken. 

Maar ook thematisch deelt Spiderman iets met Hamlet: het draait om de spanning tussen binnenvetten, inhibitie en een gewelddadige acting out. Beide helden zijn verwikkeld in een tweestrijd: aan de ene kant verlamd, dan weer gewelddadig. De grens tussen binnen- en buitenwereld, die in Hamlet verbonden is aan het theater als plaats waarin je je richt op een publiek, is in Ditko en Lee's Spiderman verbonden aan de strip. Het biedt plaatjes, maar i.t.t. film met denkwolkjes. Het biedt beelden, maar vaak van een binnenwereld. 


Hamlet maakt een onderscheid kan maken tussen twee vormen van taalgebruik: dialoog en solliloquy.  Spiderman onderscheidt spreek- en denkwolkjes.