De strip is natuurlijk ook een meta-reflectie op de mediumspecifieke eigenschap van strip. Het zet tijd stil, of het creëert 'tijdsbeelden' die eerder 'duur' dan 'klokkentijd' oproepen.
Maar door het te koppelen aan seks - of beter nog, orgasme - koppelt het die tijdservaring ook aan een innerlijke ervaringen. Strippagina's - de specifieke combinaties van plaatjes op een bladzijde, de geanimeerd worden door een bewegend oog - zijn de weergave van mentale beelden. Zo lijkt de strip te suggereren. Beelden die zich losmaken uit een lineaire sequentie van tijd. Zoals de ervaring van orgasme.
Het is ook niet toevallig dat de 'ontdekking' van de superkracht ontstaat ineen scene van masturbatie.
En ook als er in het vervolg van de strip daadwerkelijk seks met een partner is, blijft de ervaring vergelijkbaar met masturbatie. Het orgasme wordt niet 'gedeeld' - want als de tijd stil komt te staan verdwijnt de partner a.h.w. (d.w.z. hij bevriest en wordt een stripplaatje).
Het orgasme is daardoor iets puur interieurs. Het is van binnen. Het is datgene dat ontsnapt aan de buitenwereld, wat niet zichtbaar is op de plaatjes zelf, maar het is de 'animatie' - de abstracte levenskracht- die tussen de plaatjes vloeit. De kleuren, lijnen, en patronen, die op de pagina hierboven over de verschillende panels heengolven en door de verschillende kaders (i.e. afgebakende momenten in de tijd) heen breken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten