dinsdag 13 november 2018

Peanuts

Een Peanuts tentoonstelling. En ik doceer Citizen Kane.

Vandaar:


OK, met het risico hier een grap uit te leggen: de lol van veel Peanuts strips is, zoals Eco eens uitlegde (op een net wat andere manier) dat het kinderen zijn met de complexen van volwassenen, maar ergens ook kinderen. D.w.z. het zijn kinderen die zich (nog) niet voorstellen dat kinderen zonder complexen zijn. Dat is namelijk alleen iets dat volwassenen doen. De 'oplossing' van CK ('Rosebud was zijn slee') kan dus alleen maar letterlijk iets betekenen. Het is nog geen 'sliding signifier' geworden.

Schulz vond de grap blijkbaar zo leuk dat hij hem nog drie keer herhaalde.





In die grap onthult Schulz - misschien - ook iets over het strippoppetje. Zoals Welles zelf eens zei: het 'rosebud'-raadsel was zijn 'one-dollar' versie van Freud. Als 'fetish' staat het voor iets oorspronkelijks dat verloren is, een gat dat in de film opgevuld wordt door objecten, verzamelingen, geld, etc. Rosebud staat daarmee voor een reliek uit de kindertijd die karakters diepte geven, en dubbelzinnigheid. Een stripfiguur is traditioneel gesproken, infantiel. Het gaat niet gebukt onder super-ego dingen (schuld, besef van sterfelijkheid etc.). Het is een menselijk figuur, nog niet onderworpen aan primaire repressie. Vandaar dat het 'rosebud' niet begrijpt.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten