Opvallend in Shaun Tan's The Arrival is niet zozeer de fotografisch-realistische tekenstijl dat breekt met de striptraditie (met de nadruk op grijstinten (in potlood) ipv lijnen), of de niet-stripachtige breakdown van moment-naar-moment-transities zoals deze:
Opvallend is dat deze filmisch-fotografische stijl (inclusief de fake-foto-album vorm) gecombineerd gaat met platen die de traditie van kinderboeken oproept (en Tan is natuurlijk ook in de eerste plaats maker van prentenboeken).
Zoals deze:
Waardoor het album twee vertogen met elkaar vermengd: het migratieverhaal (documentair-realistisch, fotografie, cinema, bureaucratisch, pasfoto, documententatie, etc) en anderzijds de kinderfantasie (monsters, reuzen, wonderbaarlijke wezens).
Beiden zijn gekoppeld aan andere logica's. De eerste is die van de strip, van sequentialiteit, registratie. De tweede met platen, zoals de platen van kinderboeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten